Pierwsza wzmianka o parafii sięga 1588 roku. Wówczas została utworzona parafia przez opata bledzewskiego Andrzeja Kościelec-Kościeleckiego (właściciela dóbr głubczyńskich). Ufundowany kościół był budowlą drewnianą pod wezwaniem s. Jana Chrzciciela.
Obecny kościół parafialny zbudowany został w latach 1869 - 1871 przez Bojanowskich w stylu neogotyckim. Zachowało się w nim większość barokowego wyposażenia z poprzedniego kościoła. W górnej części ołtarza głównego znajdują się herby Grabowskich i Bojanowskicch. Dla ewangelickich mieszkańców Głubczyna w 1910 r. został wybudowany kościół. Pomimo utraty państwowości proboszczami w parafii głubczyńskiej byli księża polscy, o tym świadczą ich nazwiska.
Szczególną rolę w utrzymaniu polskości na tych ziemiach w okresie międzywojennym odegrał patron naszej szkoły ks. Maksymilian Grochowski.
źródło: http://www.pspwglubczynie.republika.pl/wies.htm
OŁTARZ GŁÓWNY
Styl: barok
Czas powstania: 1 poł. XVIII w.
Historia:
Ołtarz pochodzi z poprzedniego kościoła w Głubczynie. Obraz w nastawie, wcześniejszy, przypuszczalnie z końca XVI w. (założenie parafii), do połowy lat 80-tych XX w. zasłonięty innym. Tumba murowana, z czasów budowy obecnej świątyni (1871 r.). Ołtarz odnowiony w 1928 r. przez Heinricha Kottrupa z Berlina.
Ołtarz architektoniczny. Nastawa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. W predelli ornament z wici roślinnej, przerwany pośrodku, gdzie pierwotnie było umieszczone tabernakulum. Po bokach predelli para cokołów pod kolumny, ozdobionych uskrzydlonymi główkami anielskimi. W centrum nastawy obraz „Chrzest Chrystusa” w ramie zamkniętej u góry łukiem nadwieszonym, na osi której herb właścicieli Głubczyna: Grabowskich i Bojanowskich, w roślinnym obramowaniu. Po bokach obrazu rzeźby św. Piotra (po lewej) i Pawła (po prawej). Nastawa ujęta parą kolumn o kręconych trzonach oplecionych winoroślą i kompozytowych głowicach, wspierających kierowane belkowanie z fryzem z wici roślinnej. Na osiach kolumn rozety. Uszy ażurowe, z gałązek suchego akantu. Zwieńczenie prostokątne, z owalnym obrazem „Bóg Ojciec” , ujęte ażurową dekoracją z motywem suchego akantu, z wkomponowanym u góry medalionem, w którym c.d monogram IHS. Z tyłu nastawy napis: Renoviert A. D. 1928/ Pfarrer Grochowski Maler Heinr. Kottrup Berlin-Lichterfelde.
RZEŹBA- KRUCYFIKS
Styl: barok
Czas powstania: XVII/ XVIII w.
Postać Chrystusa przybitego do krzyża. Głowa w koronie, cierniowej, opuszczona na prawe ramię. Ręce szeroko, niemal poziomo rozłożone, dłonie o przykurczonych palcach. Klatka piersiowa z wyraźnie zaznaczonymi żebrami, jama brzuszna wklęśnięta. Perizonium złocone, zawieszone na sznurze, z węzłem i długim zwisem na prawym biodrze. Nogi lekko ugięte, stopy duże, skrzyżowane. Włosy brązowe, z lokiem opadającym na prawe ramię. Twarz pociągła o długim nosie, okolona krótką brodą. Oczy zamknięte. Krucyfiks ujęty w czerwoną ramę w kształcie serca, na której ozłocony napis : COMMORABITVR LECTVLVS NOSTER FLORIDVS ET DECORVS VALDE/ FASCICVLVS MIRRhAE DILECTVS MEVS MIhI INTER VBERA MEA. Wewnętrzna krawędź ramy ozdobiona półkolistymi ząbkami i astragalem, zewnętrzna złoconymi, naprzemiennie ułożonymi prostymi i płomienistymi promieniami.
OŁTARZ BOCZNY P. W. NMP NIEPOKALANIE POCZĘTEJ
Styl: barok
Czas powstania: 1 poł. XVIII w. (ok. 1737 r.)
Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, utworzona z symetrycznie zakomponowanej wici akantowej. W polu środkowym prostokątny, zamknięty u góry łukiem nadwieszonym obraz w szerokiej ramie ozdobionej reliefowym ornamentem pasowym z liści akantu, przedstawiający NMP Niepokalanie Poczętą. Ujęty półkolistymi niszami, w których ustawione rzeźby : św. Katarzyna-po lewej, św. Barbara-po prawej. W zwieńczeniu owalny obraz przestawiający św. Walentego, w ramie ozdobnej u góry muszlą. Po jego bokach rzeźby unoszących się aniołów. Na szczycie figura św. Jana Nepomucena.
OŁTARZ BOCZNY P. W. ŚW. FRANCISZKA
Styl: barok
Czas powstania: 1 poł. XVIII W.
Historia:
Ołtarz pochodzi z poprzedniego kościoła w Głubczynie. Obraz w predelli wcześniejszy, przypuszczalnie z końca XVI W. (założenie parafii). Tumba murowana, z czasów budowy obecnej świątyni (1871 r.). Ołtarz odnowiony w 1928 r., prawdopodobnie przez Heinricha Kottrupa z Berlina.
Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy. Nad tumbą predella, w której prostokątny obraz na desce „Boże Narodzenie”. Boki predelli o wykroju wklęsło- wypukłym. W centrum nastawy prostokątny obraz „ Św. Franciszek”, ujęty parą smukłych kolumn o kompozytowych głowicach, nad którymi imposty ozdobione rozetami, wspierające zakierowania profilowanego gzymsu, pod którym symetrycznie rozmieszczone kwiaty. Po bokach nastawy ażurowe uszy wici akantowej. W zwieńczeniu, ozdobionym ażurową dekoracją z liści akantu, obraz „Św. Antoni Padewski” zamknięty łukiem odcinkowym. Na szczycie kielich kwiatu.
